ATAMIN EMANETİ

Bir tarafta Johnnyler diğer tarafta Mehmetler,
Düşman olarak doğmuşlardı birbirlerine.
Ya mağlubiyet olacaktı ya da galibiyet,
Bu yerin adı Çanakkale’ydi.

Adı düşman konulsa da birbirlerine,
Öyle miydi gerçekte?
Yardım tenekeleri atıyorlardı birbirlerine,
Barışın kentiydi, Çanakkale.

Durmadan kurşunlar, toplar atılıyor,
Kulaklar nasıl dayanıyordu bu gürültüye?
Deniz, toprak her şey kana bulanıyor,
Vahşetin yeriydi, Çanakkale.


Dur hele bir yağmur yağsın!
Toprak kokusu burnumda,
Aşınan topraklara bir bakın!
Kemikler dağılmış her bir tarafa.

Emri vermişti sarı saçlı, mavi gözlü komutan,
Ölmeyi emretmişti askerlerine.
Her şey vatan içindi,
O olmasaydı olmazdı Çanakkale de, biz de.

----------------
Hatice ŞAHİN