SESSİZ ÇIĞLIK: ÇANAKKALE

Kanla, kemikle, şehadetle çizildi bu kutsal sınırlar...
Unutturmamak için baş koyduk yolunuza...
Sizler rahat uyuyunuz yattığınız yerlerde,
Tükenmez Mehmetler ne burada ne de başka yerlerde...

Düşmanı geçirtmediniz boğazdan,
Hepsi gittiler, geçemediler, geçemeyecekler...
Sizler bu vatan kitabının önsözü oldunuz,
Bizler sadece kalemi devraldık sizlerden...

O gün yüzen kaleleriyle dayandılar vatanımıza...
Acımasızca döktüler toplarını topraklarımıza...
Mehmedim etten duvarlar ördü gözü dönmüş düşmana,
Her siperde ayrı ayrı yazdı destanını kendi kanlarıyla...


Edirne’den, Yemen’den, Anadolu’nun her köşesinden...
Yürüyerek geldiler cepheye öleceklerini bile bile...
Yüreğimiz bugün çarpıyor vatan diye,
Bizlere bıraktıkları miras sapasağlam emin ellerde...

Vatan ana demek; namus demekti, şeref demekti...
Düşman postallarına çiğnetilemezdi, çiğneyemezlerdi...
Bu yolda şehit olmak, süngü süngüye savaşmak demekti...
Onlar da öyle yaptılar!
Hala bekliyorlar dimdik boğazı, Çimenlik ve Kilitbahir kalesi,
Bak! Hala dünyaya meydan okuyor, Nusrat Mayın Gemisi,
Bir sessiz çığlık yükseliyor arşa Seddülbahir’den,
Bir deha parlıyor Conkbayırı’nda, peşinden milyonları sürükleyen...

O abidenin gölgesinde uyuyorlar şimdi her biri...
Üzerlerine al bayrağımın resmi düşmüş kendi kanlarının rengi...
Şu önünüzden geçen her nazlı gemi,
Başı önünde geçiyor kan kırmızı boğaz yolundan, ebedi...

Çanakkale’yi anlatmaya satırlar, dizeler yetmez...
Yüreğimizdeki bu vatan aşkını hiç kimse söndüremez...
Bu yüce toprakları görmeden ölenleri,
Bugünün insanı değil koca bir tarih affetmez...

-------------------
Cemal KAROTA