ÇANAKKALE

Bunları rüyamda gördüm bir gece.
Yıl 1915, yer Çanakkale.
Biz savaşıyoruz yine mertçe.
Düşman üstümüze geliyor namertçe.

Amaç belli geçmek boğazı.
İstanbul’a varıp kesmek boğazı.
İçecekler sözde boğaza karşı,
Güzelim İstanbul’da akşam çayı.

Ama geçemezler bu boğazı.
Bilmiyorlar karşısına kimi aldıklarını.
Fatih’in,Yavuz’un,Sultan Süleymanın torunları,
Bırakmazlar asla düşmana bu vatanı.


Geliyor işte düşman gemilerle.
İngiliz,Fransız bide sömürgelerle.
Gemileri müthiş, askerleri çok.
Ama bizim gibi yiğitleri yok.

Savaş öyle kızıştı ki bir an.
Mermiler havada çarpışıyor her an.
Uğultular, dualar, feryatlar, birde Kur’an.
Artık kalmadı ne zaman ne de mekan.

Ama yaklaşılıyor artık mutlu sona.
Düşman kapıldı bir heyecana.
Koca seyit kaldırdı mermiyi tam 215 okka.
Vurdu Ocean’ı düşman artık yasta.

Yenmiştik sonunda düşmanı,
Geçemediler işte bu boğazı.
Yenilmez Armada! Anladı Çanakkale geçilmez.
Ama bunlarında Anadolu hasreti bitmez..

Ey düşman unutma sakın şunu.
Karşınızdaki aslanlar Osmanlı Torunu.
Sökmez bize gavur oyunu.
Çünkü hepimizin göğsü imanla dolu.

----------------
Erhan EVREN