ÇANAKKALE' NİN KADERİ

Atılan kurşunlar, vücudu deldi
Mehmet düşmana, geçit vermedi
Liseden cepheye, öğrenci geldi
Çanakkale Türkün zaferiydi.

Üstüne yağdı; bombadan yağmurlar,
Seyit onbaşı der; Allah ım kurtar!
Öğrenci kalem yerine, silah tutar
Çanakkale de etten, duvarlar var.

Conkbayır, Arıburnu, Anafartalar,
Kemalim askerleriyle, tarih yazar
Metre kareye altı bin, mermi sığar
Çanakkale de tarih, yeniden başlar.


Mehmet aç kaldı, Vatanı için,
Dünya saldırmıştı, hemde ne biçim,
Anzağı geldi geçebilmek için,
Türkün yurdunu seçmek yanlış seçim.

Hakkı yüzbaşım, görmüştü rüyayı
Nusretle döşedi, son mayınları
Adak adadılar, genç fidanları
Askerler geldi, saçları kınalı.

Mermiler bitince, süngü taktılar
Mehmetleri yenmek, kolay sandılar
Vatan aşkını, hafife aldılar
Türkleri görünce, korkup kaçtılar.

Ekmeğini, düşmanıyla paylaştı
Talihi kötü, cephanesi azdı
Kadını erkeği, hepsi savaştı
Boğazdan su yerine, kanlar aktı.

Ölene bakıp, diyorlar şehitsin
Bunu duyan, bütün millet işitsin
Tarihe bakıp, nasihat alınsın
ÇANAKKALE GEÇİLMEZ BU BÖYLE BİLİNSİN.

-----------------
Gürsel AVŞAR